Mięśniaki macicy to choroba, która dotyka większość kobiet. Na szczęście nie są bardzo groźne, ale trzeba je leczyć i kontrolować.
Czym są mięśniaki macicy?
Mięśniaki to niezłośliwe guzki powstające na ściance macicy. W zależności od ich położenia dzielimy je na trzy grupy:
- mięśniaki podsurowicówkowe – występują na zewnątrz macicy i rosną w stronę jamy brzusznej,
- mięśniaki podśluzówkowe – rosną do wnętrza macicy,
- mięśniaki międzywięzadłowe – rosną przy ścianie macicy przy blaszkach więzadła szerokiego.
Mięśniaki macicy – przyczyny
Na mięśniaki macicy cierpi 20 % kobiet po 35 roku życia. Przyczyna ich powstawania nie jest do końca wyjaśniona, ale statystyki wskazują, że duży wpływ na ich rozwój mają:
- czynniki genetyczne,
- zaburzenia hormonalne – nadmierny poziom estrogenu lub progesteronu,
To właśnie zaburzenia hormonalne powodują, że mięśniaki najczęściej pojawiają się u kobiet po 35 roku życia. Zaobserwowano również, że częściej chorują na nie kobiety, które nie rodziły.
Mięśniaki macicy – objawy
U większości kobiet mięśniaki nie dają żadnych typowych objawów. Niemniej jednak są symptomy, które powinny zaniepokoić:
- wydłużona menstruacja,
- krwawienia między cyklami menstruacyjnymi,
- bóle w części krzyżowej kręgosłupa,
- ucisk na cewkę moczową,
- bóle w podbrzuszu.
Mięśniaki najczęściej wykrywane są podczas okresowych badań ginekologicznych. Ostateczna diagnoza potwierdzana jest przez USG.
Mięśniaki macicy – leczenie
Leczenie mięśniaków zależy od ich wielkości, usytuowania oraz objawów. W postaci bezobjawowej najczęściej leczenie nie jest podejmowane, ale wskazane są badania kontrolne. We wczesnym stadium objawowym najczęściej stosowane jest leczenie farmakologiczne.
W przypadkach, kiedy mięśniaki dają objawy i szybko rosną stosuje się zabiegi inwazyjne. Mają one zapobiec przekształceniu mięśniaków w formę złośliwą.
Jedną z metod jest zabieg operacyjny usunięcia mięśniaków. Zabieg ten może zostać wykonany przez brzuch lub macicę. Wybór metody zależy od wieku pacjentki, umiejscowienia mięśniaków i decyzji lekarza.
Druga metoda to embolizacja. Jest mniej inwazyjna, polega na wstrzyknięciu substancji odcinającej dopływ krwi do mięśniaka. Po pewnym czasie guz obumiera. Wadą tej metody jest brak możliwości sprawdzenia, czy guz nie miał charakteru złośliwego.
